Czcionka szeryfowa i bezszeryfowa
Obecnie istnieje kilkaset tysięcy czcionek, musimy nauczyć się jak je rozróżniać. Najbardziej podstawowy podział rozróżnia czcionki szeryfowe (ang. serif) oraz bezszeryfowe (ang. sans-serif). Szeryfowe, bezszeryfowe, wiem dość dziwnie to po polsku brzmi. Tak trochę humorystycznie, możemy to zapamiętać w ten sposób.
serif - szeryf sans-serif - bez szeryfa
No dobrze, szeryf, bez szeryfa, ale o co w tym chodzi? Tak pokrótce chodzi tu o ozdobne zakończenia znaków. Można je również nazywać podstawkami. Zobaczmy jaka jest różnica pomiędzy czcionkami szeryfowymi oraz bezszeryfowymi.
Szeryf czy bez szeryfa
W czcionkach szeryfowych występują takie ozdobniki na końcach liter, czyli szeryfy. Szeryfy powodują, że pojedyncze litery bardziej odróżniają się od siebie, przez to są łatwiejsze do przeczytania. Nasz mózg spędza mniej czasu identyfikując daną literę. Łatwość czytania tych czcionek powoduje, że są bardzo popularne, ale głównie w druku. Zazwyczaj możemy znaleźć czcionki szeryfowe w gazetach, magazynach książkach itd.
Czcionki bezszeryfowe pozbawione są szeryfów. Przez swój minimalistyczny wygląd postrzegane są jako nowoczesne. Brak szeryfów powoduje, że litery są trudniejsze do odczytania niż w czcionkach szeryfowych. Jednak to właśnie swojemu minimalizmowi zawdzięczają swoją popularność w cyfrowym świecie, to one najczęściej używane są na stronach internetowych. Z czym to jest związane?
Jest to związane z tzw. gęstością czy nagromadzeniem pikseli (ang. pixel density), czy jeśli chodzi o branżę poligraficzną kropek (ang. dots). Może znane Wam jest określenie ppi (ang. pixel per inch – ilość pikseli na cal), bądź dpi (ang. dot per inch – ilość kropek na cal). Piksele są używane jeśli mówimy o wyświetlaczach cyfrowych, natomiast kropki, jeśli mówimy o druku. W zasadzie miara ta jest podobna. Określają one ile pikseli mieści się w jednym calu (~2,54cm).
Standardowo w monitorach występuje 72ppi, czyli w jednym calu mieszczą się 72 piksele. Im większe nagromadzenie pikseli, tym ostrzejszy obraz. Piksele są wtedy mniejsze, dlatego nasz mózg postrzega obraz jako bardziej ciągły, a nie podzielony na jednokolorowe kwadraciki.
Natomiast w poligrafii stosuje się zazwyczaj wartości przekraczające 300dpi, dlatego wydrukowany obraz jest dużo ostrzejszy niż przeciętny monitor.
Niewielkie nagromadzenie pikseli monitora powoduje konieczność użycia prostych, niczym nie ozdobionych czcionek, żeby łatwo się skalowały nawet do małych rozmiarów. Czcionki szeryfowe, szczególnie w małej postaci są słabo widoczne na monitorach. Tutaj prym wiodą proste nieskomplikowane czcionki bezszeryfowe, które łatwo się skalują i dobrze wyglądają nawet w niewielkich rozmiarach.
Standard 72ppi istnieje od dawna i większość monitorów na rynku oferuje tylko takie możliwości. Natomiast rynek urządzeń mobilnych, czyli mądrych telefonów (ang. smartphone) przyniósł nam rewolucje, która może w niedługim czasie przejdzie też masowo na laptopy i monitory. Zagęszczenie pikseli na urządzeniach mobilnych zazwyczaj jest dużo wyższe niż 72ppi, kształtuje się pomiędzy 300ppi a 500ppi i powyżej na tych lepszych jednostkach.
Apple wprowadził nawet marketingowe określenie dla wyświetlaczy z dużą gęstością pikseli retina display, (ang. retina – siatkówka oka, display – wyświetlacz). Chodziło tu o to, że gęstość pikseli na wyświetlaczu jest tak duża, że ludzkie oko nie jest w stanie odróżnić pojedynczych pikseli.